Σε εκείνες τις μέρες του παρελθόντος από το 1996 ως το 2001 που οι Ταλιμπάν τις είχαν αποστερήσει κάθε δικαίωμα, την πρόσβαση στην εκπαίδευση, στην εργασία, υποχρεωμένες να φοράνε μπούργκα και να μπορούν να βγαίνουν από το σπίτι μόνο με την συνοδεία κάποιου άντρα της οικογένειας που θα τις «φρουρούσε».

Οι Ταλιμπάν σήμερα δηλώνουν ότι έχουν αλλάξει και θα σεβαστούν τα δικαιώματα όμως οι πράξεις τους άλλα δείχνουν. Στις αρχές Ιούλη όταν πήραν τον έλεγχο στις επαρχίες Μπαντακστάν και Ταχάρ απαίτησαν από τους τοπικούς θρησκευτικούς ηγέτες να τους δώσουν μια λίστα με τα κορίτσια άνω των 15 ετών και τις χήρες κάτω των 45 ετών, για να τις «παντρέψουν» με τους στρατιώτες τους. Ακόμη δεν γνωρίζουμε τι έχει συμβεί. Η προσφορά «συζύγων» είναι μια τακτική για να δελεάσουν τους άντρες να ενταχθούν στους Ταλιμπάν. Στην πραγματικότητα πρόκειται για σεξουαλική σκλαβιά και η επιβολή της υπό την επίφαση του γάμου είναι έγκλημα πολέμου και έγκλημα κατά της ανθρωπότητας σύμφωνα με το άρθρο 27 της Συνθήκης της Γενεύης. Η συγκεκριμένη εντολή των Ταλιμπάν έκανε πολλές γυναίκες με τις οικογένειες τους να φύγουν από αυτά τα μέρη. Τους τελευταίους τρεις μήνες υπολογίζεται ότι 900.000 άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους. Επιπλέον οι προθέσεις τους φάνηκαν και με την απαγόρευση στην εκπαίδευση των κοριτσιών μεγαλύτερων των 12 ετών, με την απαγόρευση στης εργασίας και την επαναφορά του νόμου της συνοδείας προκειμένου να βγουν οι γυναίκες από το σπίτι.

Μόλις κατέλαβαν την Εράτ κυκλοφόρησαν δήλωση ότι η μπούργκα σε δημόσιους χώρους είναι υποχρεωτική. Όσο πλησίαζαν την Καμπούλ, οι γυναίκες προετοιμαζόταν αγοράζοντας το μονοκόμματο ύφασμα σε αποχρώσεις του μπλε, που αποτελεί την αφγανική μπούργκα και τις καλύπτει ολοκληρωτικά με ένα δίχτυ στο ύψος των ματιών. Στο παρελθόν των Ταλιμπάν αν μια γυναίκα δεν την φορούσε τιμωρούνταν αυστηρά ακόμη και με δημόσιο μαστίγωμα. Και ενώ το 2001 με την πτώση τους κάποιες συνέχισαν να την φορούν, πολλές την απέρριψαν συμβολίζοντας μία νέα αρχή για τις γυναίκες που μπορούσαν πια να επιλέγουν τι θα φορέσουν. Τώρα η προέλαση των Ταλιμπάν έβγαλε τις μπούργκες από τα σκονισμένα ντουλάπια. Μάλιστα όσο ο φόβος μεγαλώνει τόσο και η τιμή της μπούργκας εκτοξεύεται, από AFs 200(2,5 ευρώ περίπου) πέρσι, τώρα έχει φτάσει σε 2000-3000 AFs .

Στην Καμπούλ τα 2/3 των γυναικών είναι κάτω των 30 και οι περισσότερες δεν είχαν ζήσει υπό την εξουσία των Ταλιμπάν. Πολλές από αυτές σπούδαζαν στο πανεπιστήμιο, είχαν όνειρα να δουλέψουν και τώρα αυτά καταστρέφονται και η ταυτότητα τους εξαφανίζεται. Ήδη κάνει τον γύρο του κόσμου η φωτογραφία του άντρα που «σβήνει» τις γυναίκες βάφοντας τις αφίσες με τα γυναικεία μοντέλα σε ένα κατάστημα νυφικών .

Νιώθοντας τις δύσκολες ώρες που βιώνουν οι γυναίκες στο Αφγανιστάν αλλά και τις εξίσου δύσκολες που φαίνεται να έρχονται, μας γίνεται ακόμη πιο κατανοητό ότι πρώτα οι γυναίκες οι ίδιες χρειάζεται να οργανωθούν για να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους απέναντι σε πατριαρχικά συστήματα που με τόσο μεγάλη ευκολία τα καταργούν. Επιπλέον περιμένουμε την παρέμβαση των Ηνωμένων Εθνών με δραστικά μέτρα για την προστασία των γυναικών του Αφγανιστάν από την φρίκη. Μέτρα για την άμεση κατάπαυση του πυρός, μέτρα για να γίνουν σεβαστά τα γυναικεία δικαιώματα, με τον έλεγχο της τήρησης τους και σε διαφορετική περίπτωση με την επιβολή κυρώσεων. Να επιβληθεί η συμμετοχή και Αφγανών γυναικών στις ειρηνευτικές διαδικασίες που θα ακολουθήσουν, να μην υπάρξει ατιμωρησία για αυτούς που θα ασκήσουν σεξουαλική βία και σε όσες γυναίκες ασκηθεί να έχουν την προστασία του νόμου και πρόσβαση στην δικαιοσύνη.