Σύμφωνα με την έρευνα οι γυναίκες καλλιτέχνιδες αντιπροσωπεύουν ένα μικρό ποσοστό στις αίθουσες τέχνης.

Η τέχνη άνθισε στα χρόνια της Αναγέννησης και αν καθίσουμε να σκεφτούμε τους κύριους εκφραστές της, αυτοί είναι οι Μichelangelo, Da Vinci, Caravaggio, Botticelli και Nelli.

Αν και το όνομα Nelli μπορεί να μη σας λέει τίποτα εντούτοις πρόκειται για μία από τις πιο σημαντικές ζωγράφους εκείνης της εποχής. Τα έργα της μοναχής Plautilla Nelli ήταν αριστοτεχνικά, εξαιρετικής ομορφιάς, αλλά σε μια πατριαρχική κοινωνία, δεν υπήρξε ενδιαφέρον για έργα από γυναίκα ζωγράφο και έτσι απαξιώθηκε.

Από το μακρινό παρελθόν έως σήμερα, τα χρήματα που διακινούνται σε έργα τέχνης είναι πάρα πολλά, πολλές φορές μυθικά. Ο αντίκτυπος λοιπόν αυτός, έχει (και) οικονομικές διαστάσεις. Οι γκαλερί, με δικτυώσεις σε όλη την Αμερική και την Ασία, είναι παγκόσμιοι διαμορφωτές γούστου, υποστηρίζοντας καλλιτέχνες, χρηματοδοτώντας το έργο τους και συστήνοντάς τους στους πλουσιότερους συλλέκτες του κόσμου. Εξακολουθεί να ισχύει ότι η τέχνη που θεωρούμε πιο πολύτιμη, με όρους οικονομικούς και πολιτιστικούς, δημιουργείται σχεδόν όλη από άνδρες. Αυτός είναι ο λόγος που τα μουσεία στον κόσμο που θεωρούνται, ότι έχουν τις μεγαλύτερες και ισχυρότερες συλλογές είναι αυτά που παρουσιάζουν έργα των Turner, Matisse, Van Gogh, Picasso, Pollock, Rothko, Koons, Hirst και Hockney. Το γεγονός πως ένα θηλυκό ισοδύναμο δεν βρέθηκε για καθέναν από αυτούς τους καλλιτέχνες τα λέει όλα.

Παρόλα αυτά, γίνονται βήματα. Ήδη μικρές γκαλερί και σιγά σιγά μεγαλύτερες προβάλουν έργα γυναικών, όπως θα έπρεπε εξάλλου και τα οποία είναι εξαιρετικής αισθητικής αξίας. Παράλληλα γυναίκες αρχίζουν να παίρνουν και τα ηνία σημαντικών χώρων τέχνης όπως η Modern Tate. Η πορεία αυτή ελπίζουμε να φέρει ισορροπία στον κόσμο της τέχνης.

Από τη Frida Kahlo, στη Marina Abramovic και από τη Βάσω Κατράκη στην Adrian Piper οι γυναίκες επιβάλλουν την παρουσία τους στο χώρο και διεκδικούν τη θέση που τους αξίζει.