Έγινε πρώην στις 12 Φεβρουαρίου όταν αναγκάστηκε να παραιτηθεί μετά την διεθνή κατακραυγή για τις δηλώσεις του. Μια εβδομάδα αργότερα στο κυβερνών εδώ και 65 σχεδόν χρόνια Φιλελεύθερο Δημοκρατικό κόμμα LDP ο γενικός γραμματέας Toshikiro Nikai σαν απάντηση στην κριτική ότι κυριαρχούσαν οι άντρες στην διοίκηση του, -2 γυναίκες στο 12μελές Πολιτικό Γραφείο και 3 στο 25μελές Εθνικό Συμβούλιο- δέχτηκε να παρακολουθούν τις συνεδριάσεις ακόμη 5 γυναίκες χωρίς όμως δικαίωμα ομιλίας!
Ισχύει όμως πραγματικά αυτό; Από έρευνες διαπιστώθηκε ότι πράγματι οι γυναίκες μιλούν περισσότερο αλλά όχι σε επίσημες συνομιλίες. Οι γυναίκες φίλες μιλούν περισσότερο από τους άντρες, μιλούν πιο συχνά, περισσότερη ώρα και για πιο προσωπικά θέματα. Αλλά αυτό αφορά ιδιωτικές συνομιλίες. Στον δημόσιο λόγο τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, οι άντρες είναι εκείνοι που μιλούν περισσότερο και παίρνουν τον λόγο πιο συχνά.
Το γεγονός ότι οι γυναίκες μιλάνε λιγότερο δημόσια είναι το λεκτικό ανάλογο του φυσικού χώρου που έχουν μάθει να καταλαμβάνουν δημόσια. Προτιμάμε να καθόμαστε δίπλα σε μια γυναίκα στο αεροπλάνο ή στο θέατρο γιατί συνήθως αυτή θα μαζέψει τα χέρια και τα πόδια της ώστε να μην καταλάβει χώρο από τον διπλανό της. Αναλόγως λοιπόν όταν μιλάνε σε επίσημες διοργανώσεις πολλές γυναίκες προσπαθούν να μην καταλαμβάνουν λεκτικό χώρο με το να είναι πιο περιεκτικές, να έχουν πιο χαμηλό και διστακτικό τόνο στην φωνή τους για να μην επικριθούν με την υιοθέτηση ενός «ανδρικού στυλ ομιλίας».
Πολλές φορές βέβαια μιλάνε λιγότερο όχι από επιλογή αλλά γιατί δεν τους δίνεται ο λόγος τόσο συχνά όσο στους άντρες ή όταν τους δίνεται τις διακόπτουν περισσότερο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα επαναλαμβανόμενων διακοπών ήταν το προεκλογικό debate της Kamala Harris και του Mike Pence στις ΗΠΑ, που έγινε viral. Μέσα σε λίγα λεπτά από την πρώτη διακοπή του Pence πλημμύρισε το Twitter με μηνύματα από γυναίκες που ταυτίστηκαν με την εικόνα ενός άντρα να μιλάει πάνω στην δική τους φωνή.
