Το 1917 γυναίκες πλημμύρισαν την πόλη της Ν. Υόρκης ελπίζοντας να επηρεάσουν το δημοψήφισμα που θα τους έδινε δικαίωμα ψήφου. Μαζί τους από το άλλο ημισφαίριο η Komako Kimura, μια Γιαπωνέζα που πέρασε τον Ειρηνικό για μια πορεία.

Στα 14 της χρόνια όταν οι γονείς της θα θελήσουν να την παντρέψουν με έναν άντρα που δε γνώριζε, η Komako θαρραλέα και μπροστά από την εποχή της, δραπετεύει από τη γαμήλια άμαξα, πηγαίνει σε άλλη πόλη και γίνεται χορεύτρια, μια σκανδαλώδη ασχολία για εκείνη την εποχή.

Κατάφερε να γίνει διευθύντρια δυο θεάτρων στο Τόκιο και να παίξει σε 500 έργα. Οι επιλογές των έργων, ηρωίδες του Σαίξπηρ και άλλα όπως La Tosca, Monna Vanna, Camille, θα προκαλέσουν και θα κατακριθεί έντονα. Σαν απάντηση θα ανοίξει τις πόρτες του θεάτρου δίνοντας δωρεάν παραστάσεις με αποτέλεσμα να συλληφθεί και να δικαστεί. Η δημοσιότητα που θα πάρει η δίκη θα διαδώσει τον αγώνα της για τα δικαιώματα των γυναικών και το δικαίωμα ψήφου.

Δημιούργησε το κίνημα με τίτλο «The True New Women's Association» με δύο άλλες γυναίκες. Μαζί δημιούργησαν μια σειρά διαλέξεων και ένα περιοδικό και τα δύο με τίτλο «The New True Women» Στην πρώτη της δημοσίευση, η Komako περιέγραψε πώς δεν ήθελε απλώς να αλλάξει το νόμο και να δοθούν σε άνδρες και γυναίκες ίσα δικαιώματα στα χαρτιά. Στόχος της ήταν να εκπαιδεύσει τις γυναίκες ώστε να είναι φεμινίστριες με ισχυρή θέληση και στοχαστικότητα, στις οποίες να παρέχεται εκπαίδευση ίση με αυτή των ανδρών.

Η γραφή, οι ομιλίες και οι παραστάσεις της Komako Kimura ήταν αναπόσπαστα στοιχεία του ιαπωνικού κινήματος ψήφου, το οποίο κορυφώθηκε με την αλλαγή του εκλογικού νόμου το 1945 που επέτρεψε στις Γιαπωνέζες να ψηφίσουν.